Ormus i monoatomowe złoto – historia, badania i współczesne interpretacje

Zainteresowanie materiałami określanymi dziś jako ORMUS lub pierwiastki monatomowe powraca regularnie zarówno w środowiskach alternatywnej chemii, jak i wśród pasjonatów starożytnej alchemii. W niektórych przekazach pojawia się pytanie, czy substancje te mogły mieć związek z legendarnym „Kamieniem Filozoficznym”. Choć historycy i chemicy interpretują to w różny sposób, temat pozostaje fascynujący z punktu widzenia historii nauki i dawnej symboliki.

Jedną z osób, która popularyzowała współczesne zainteresowanie tym materiałem, był Barry Carter, badający różne metody ekstrakcji i interpretacji ORMUS od połowy lat 90. Carter prowadził liczne warsztaty, dokumentując alternatywne podejścia do otrzymywania „wody ORMUS” i analizując relacje użytkowników.

Czym jest ORMUS według współczesnych interpretacji?

Termin ORMUS powstał z ang. Orbitally Rearranged Monoatomic Elements (ORME).
Koncepcję tę spopularyzował David Hudson, rolnik z Arizony, który w latach 70. i 80. napotkał na substancje niewpisujące się w klasyczne analizy metali podczas badań glebowych.

Według jego hipotezy:

• niektóre metale szlachetne (złoto, platyna, iryd, rod itd.) mogą istnieć również w niemetalicznej formie atomowej,
• w takim stanie trudno je wykryć tradycyjnymi metodami spektrometrycznymi,
• formy te mogą przypominać biały proszek, a nie metaliczny materiał.

W literaturze alternatywnej takie formy nazywa się m.in.:

• „monoatomowym złotem”,
• „białym proszkiem złota”,
• „stanem M”,
• „mikroklastrami”.

Warto podkreślić, że są to określenia nieformalne, a koncepcja wymaga dalszych badań naukowych.

Czy elementy podobne do ORMUS występują w naturze?

Według entuzjastów tematu, substancje określane jako ORMUS mogą naturalnie występować w:

• wodzie oceanicznej,
• minerałach i skałach,
• glebie,
• niektórych roślinach,
• a nawet w niewielkich ilościach w tkankach żywych organizmów.

Współczesna nauka nie posiada jednoznacznych dowodów, które potwierdziłyby istnienie takich stanów pierwiastków jako oddzielnej kategorii. Jednak sama idea nietypowych form materii — w tym struktur klastrowych czy stanów egzotycznych — jest dyskutowana w fizyce kwantowej.

Dlaczego woda jest tak często łączona z koncepcją ORMUS?

W wielu wywiadach Barry Carter podkreślał nietypowe właściwości wody, które od dawna zwracają uwagę naukowców. Woda ma ponad 30 cech nietypowych w porównaniu do innych czystych substancji chemicznych.

Zwolennicy ORMUS uważali, że:

• pewne pierwiastki w niestandardowych formach mogłyby znajdować się w przestrzeniach strukturalnych cząsteczki wody,
• mogłyby w teorii wpływać na sposób tworzenia klastrów wody,
• mogłyby być jednym z czynników odpowiedzialnych za jej anomalie.

Należy podkreślić, że jest to hipoteza alternatywna, a nie ustalenie naukowe.

Jakie pierwiastki wymieniane są w literaturze alternatywnej?

W środowisku badań nad ORMUS często pojawia się lista metali szlachetnych w „innym stanie atomowym”, obejmująca m.in.:

• rod,
• iryd,
• platynę,
• złoto,
• pallad,
• srebro,
• miedź,
• kobalt,
• nikiel,
• osm.

Są to jednak interpretacje wynikające z patentów Davida Hudsona i eksperymentów entuzjastów – nie potwierdzone w badaniach recenzowanych.

ORMUS w kontekście alchemii

W opisach starożytnych Egipcjan pojawiają się wzmianki o:

• „białym proszku złota”,
• „chlebie życia”,
• stożkowatych formach rytualnych,
• materiałach identyfikowanych przez niektórych jako MFKZT.

Nie wiadomo, czy substancje te pokrywają się z koncepcją ORMUS. Większość współczesnych interpretacji ma charakter symboliczny, historyczny lub hipotetyczny.

W niektórych tradycjach alchemicznych omawia się również:

• „olej złota”,
• „olej metali”,
• „kamień filozoficzny”,

ale są to przede wszystkim pojęcia funkcjonujące w kontekście alchemii duchowej, laboratoryjnej lub hermetycznej, a nie współczesnej chemii.

Dlaczego temat ORMUS wzbudza zainteresowanie?

Zwolennicy interpretacji alternatywnych uważają, że:

• koncepcja ORMUS łączy elementy historii, alchemii i niekonwencjonalnych teorii materii,
• może stanowić próbę zrozumienia starożytnych opisów substancji tajemnych,
• inspiruje badania nad nietypowymi stanami materii i strukturą wody.

Naukowo temat pozostaje otwarty i wymaga dalszych badań laboratoryjnych.

Gdzie znaleźć przykłady współczesnych interpretacji tradycji ORMUS?

Współczesne laboratoria oraz producenci minerałów tworzą różne interpretacje dawnych koncepcji ORMUS, opierając się na klasycznych procesach oczyszczania soli i separacji minerałów. Preparaty te mają charakter kolekcjonerski, edukacyjny lub laboratoryjny, a ich forma zależy od przyjętej szkoły alchemicznej czy technologicznej.

Jeśli chcesz zapoznać się z przykładowymi produktami inspirowanymi tą tradycją, odwiedź stronę producenta:

 Strona producenta preparatów mineralnych inspirowanych koncepcją ORMUS https://ormus-online.pl/kategoria-produktu/preparaty-ormus/